Σύντεκνε, και δεν ηύρηκες αλλού σφαχτά να κλέψεις….

Στα ριζίτικα τραγούδια,  ο ζωοκλέφτης δεν κάνει διάκριση στα θύματά του:

-Σύντεκνε, και δεν ηύρηκες αλλού σφαχτά να κλέψεις,
μονό ‘βρηκες κι απόβρηκες, σύντεκνε, τα δικά μου
κι επήρες του φιλιότσο σου το πρώτον του αμπολιάρι;
-Σύντεκνε, σκοτεινά ‘τανε και τη σαμά δεν είδα,
μ’ απήτις είδα τη σαμά, εχεροδιάλεξάν τα.

ή σύμφωνα με μια άλλη παραλλαγή:

Σύντεκνε, σκοτεινά ‘τονε και τη σαμιά δεν είδα,
κι απής την καλογνώρισα, μόνο εξήντα ‘πήρα.

ή το ριζίτικο που μεταφέρει το μονόλογο του ζωοκλέφτη:

Κοιμούμαι κι ονειρεύγομαι τη νύχτα στ’ όνειρό μου,
γιδόλερο καταχτυπά εις το προσκέφαλό μου.
Και σφιχτανεμπουκώνομαι και παίρνω τα κουμπούργια,
στη στράτα μου παντήξανε τράοι με  τα κουδούνια.
-Αν πάω στου συντέκνου μου, πάω και στ’ αδερφού μου,
μα το ‘να μ’ αναγόρασε και τ’ άλλο ‘ν’ του κυρού μου…….

Επιμέλεια: Ανδρέας Λενακάκης

Πηγη: iscreta.gr/